Konferans yenidir. Bu nedenle henüz
Türkçe alt yazı eklenmemiş.
“Nükleer enerji söz konusu
olduğunda, dünyaya kötü bir mem satıldı. Hem de modası geçmiş
bir tane. Geçmişe gidelim. Her şey 1970'lerdeki nükleer karşıtı
hareketle başladı. Bu hareket büyük ölçüde nükleer silahlara
karşı duyulan anlaşılabilir bir korkudan kaynaklanıyordu. Ve
bunu anlıyorum. 50'lerde ve 60'larda nükleer saldırı korkusuyla
büyümek korkunç olmalı. Ama sorun şu. Onların mantığı şuydu:
nükleer bombalar kötüdür, dolayısıyla nükleer enerji de
kötüdür. Bu da, eğer düşünürseniz, elektrikli sandalye
kötüdür, o halde elektrik kötüdür demek gibi bir şeydir.
Nükleer enerji karşıtlığı hiçbir zaman bilime dayanmadı ama
nükleer karşıtlığı çok akılda kalıcıydı. Takip eden on
yıllarda, mühendis adayları nükleer mühendisliği seçmedi.
Politikacılar, her zaman daha yüksek karbon emisyonuna yol açmasına
rağmen, nükleer santralleri kapattıkları için puan aldılar.
Hatta bu mem, her Pazar akşamı saat sekizde, insanların haberi
olmadan evlerine bile sızdı.”
(Not: Mem'in açıklaması: Bir bakıma
sosyolojik gen denebilir. Memlerin biyolojik evrime benzer bir
şekilde doğal seçilim yoluyla gelişebilen viral bir fenomen
olduğu teorize edilir. Genlere benzetilen bilgi parçacıklarından
oluşan, doğru yanlış her türlü bilgidir.)
“Son 10 yılda yenilenebilir
kaynaklara trilyonlarca dolar harcadık, ancak elektriğimizin
yalnızca yüzde sekizini rüzgar ve güneşten alıyoruz. Beni
yanlış anlamayın, yenilenebilir enerjileri seviyorum ama bana göre
daha fazlasına ihtiyacımız olduğu açık. Onları tamamlamak için
temiz ve 7/24 çalışan bir enerji kaynağına ihtiyacımız var. Ve
bunca zamandır tam önümüzde duruyor, ama biz onu görmezden
geldik çünkü mem tarafından fazla kör edildik.”
“Günümüzde çoğu insan tam olarak
nükleer karşıtı değil, "meh". Tutkuyla karşı
değiller ama Çernobil'i duymuşlar. Sızıntı yapan yeşil
varillerin görüntülerini görmüşlerdir. Kötü olduğuna dair
belli belirsiz bir hisleri var. Ve unutmayın, ben de eskiden
öyleydim. Ta ki bu tabloyu görene kadar. Bu tablodan çıkarmanız
gereken tek şey, nükleer enerjinin tüm enerji kaynakları arasında
en düşük yaşam döngüsü emisyonuna sahip olduğu ve gigawatt
saat elektrik başına sadece üç ton CO2 ürettiği.”
“Gerçek şu ki nükleer enerji en
güvenli enerji türlerinden biridir. Sorun şu ki nükleer kazalar
dramatiktir. Fosil yakıt hasarları ise sıkıcı. Bu konuda
konuşurken kelimenin tam anlamıyla uyuyakalıyorum. Son çalışmalar
her yıl 8.7 milyon insanın bu yakıtları yakarak öldüğünü
söylüyor. Bu, günde 5.8 Çernobil'e sahip olmak gibi bir şey. Ben
sadece mütevazı bir etkileyiciyim ama bence bu fosil yakıtların
daha kötü olduğu anlamına geliyor.”
“Çoğu insan uçakların arabalardan
daha tehlikeli olduğunu düşünür çünkü bir uçak düştüğünde
manşetlere çıkar. Akılda kalır. Elbette bunun tam tersinin doğru
olduğunu biliyoruz. Uçaklar arabalardan çok daha güvenlidir,
tıpkı nükleer enerjinin fosil yakıtlardan çok daha güvenli
olması gibi.”
“Bir sonraki videoda Isodope, nükleer
atıklarla ne yapacağımızı bilmediğimiz fikrini ele alacak.
(Video) Bununla ne yapacağınızı
bilmediğinizden eminim, ancak bu konuyu incelemek için onlarca yıl
harcayan insanlar var. Onlara bilim insanı deniyor. Finlandiya
dünyanın ilk nükleer atık deposunu inşa etmeyi neredeyse
bitirdi. Atıkları yerin derinliklerinde, jeolojik olarak stabil
yerlerde depoluyorlar. İsveç de aynısını yapmak üzere. Bundan
19,000 yıl sonra neler olabileceği konusunda endişelendiğinizi
biliyorum, ama ...
Tekrar ediyorum, sadece mütevazı bir
etki sahibiyim, ancak fosil yakıtları yakmaya devam edersek o kadar
uzağa gidemeyebiliriz.”
“Nihayet benden daha eski olmayan bir
argüman. Ne yazık ki hala berbat. 70'lerde Fransa 15 yılda 45
reaktör inşa etti. Daha yakın zamanlarda Japonya, Çin ve Kore
altı yıl veya daha kısa sürede reaktörler inşa etti. Yani bu,
BTS'nin saçlarını temiz enerjiyle kuruttuğu anlamına geliyor.
Bir tanesini inşa etmek 10 yıl sürse bile, nükleer santraller en
az 80 yıl boyunca temiz ve güvenilir elektrik üretebilir.”
“Sonunda şu anda en moda olan
itiraza geldik: nükleer enerji çok pahalı. Bunu kabul edeceğim.
Türümüzün geleceğini kurtarmak için bir şeyin çok pahalı
olduğunu söylemek biraz garip ama anlıyorum, maliyet önemli.
Şöyle bir şey var. Temiz enerjiyi nasıl daha ucuza mal
edeceğimizi biliyoruz. Bu roket bilimi değil. Aynı şeyi tekrar
tekrar inşa edersiniz. Güneş enerjisi de 10 yıl önce "çok
pahalı" olarak görülüyordu ama biz bunun havalı olduğuna
karar verdik ve yatırım yaptık. Sihir gibi, maliyetler yüzde 90
oranında düştü. Nükleeri daha ucuz hale getirmenin bir yolu da
bunun gibi küçük modüler reaktörler. Çin kendi versiyonunu inşa
etmeyi yeni bitirdi. Polonya da eskiyen kömür santrallerini nükleer
santrallere dönüştürmek için benzer bir teknoloji kullanacak.
Aynı binayı, aynı iletim hatlarını kullanacaklar, hatta aynı
işçileri yeniden eğitecekler. Ama artık diktatörlerden kirli
yakıt almak yerine temiz enerji üretiyorlar.”
“Bu da beni çılgın bir fikre
götürüyor. Nükleer enerjiyi yıkıcı olarak görmek yerine, onu
enerji bağımsızlığı ve hatta barış için bir güç olarak
görsek nasıl olur? Ya bu teknoloji gelecek için en iyi umudumuzu
sunuyorsa? Savaşların fosil yakıtlara olan bağımlılığımız
tarafından finanse edilmediği bir gelecek. Enerjinin temiz olduğu
bir gelecek. Dünya üzerinde hala elektriğe erişimi olmayan 700
milyon insana elektriğin nihayet ulaştığı bir gelecek. Nükleer
enerjinin kötü olduğu fikri bize bu geleceğe mal oluyor. Ve artık
bunu bırakmanın zamanı geldi.”
