***
Geleceğe ait düşünceleri, umutları vardı; talihine vekendine güveniyordu. Bir mesleğe, esaslı bir memuriyete
girmeye, mesela bakanlıklarda bir iş bulmaya hazırlanıyordu.
Petersburg’a da bu amaçla gelmişti. Niyetleri arasında salon
hayatına girmek bile vardı; daha sonraları için de –olgunluk
çağına girerken– mutlu bir aile hayatı tasarlıyordu.
Fakat günler geçti, yıllar geçti; yüzündeki tüyler sertleşti;
gözleri iki donuk noktacığa dönüştü; vücudu irileşti; saçları
dökülmeye başladı. Yaş otuza varmış, hâlâ on yıl önce
düşündüğü mesleğin eşiğinde duruyordu; hiçbir yönde tek
adım atmamıştı.
Hep hayata başlamaya hazırlanıyor, kafasında geleceğin
planını çiziyor; fakat her yıl bu plandan bir şeyler atıyordu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder